มาดูตัวอย่างอีกตัวก็คือ กลุ่มของเดินเรอเทกอง ซึ่งผู้ลงทุนก็อาจจะเหมารวมไปว่าราคานี้ามันนำจะมีผลต่อกลุ่ม เดินเรอเทกอง แต่ถ้า เบาะนอนในรถพับได้ พิจารณาลงไปในรายละเอียดกลับพบว่าบรษัทหลายแห่งใช้วิธีให้เช่าเหมาลำแบบ Time Charter (เหมือนเแท๊กซึ่ คือ ผู้เช่าขับเป็นผู้ออกค่านำมันเอง) ซึ่งราคานี้ามันจึงไม่มีผลต่อกำไรของกิจการเลย เพราะบรษัทมีหน้าที่ เก็บค่าเช่ารายวันเท่านั่น แต่ตัวที่เป็น Indicator ของกลุ่มเดินเรอเทกอง กลายเป็นตัวดัชนีค่าระวางเรอ หรอ Baltic Dry Index หรอ BDI (ซึ่งประกอบมาจากดัชนีแยกย่อย
ตามขนาดของลำเรออีก) ซึ่ง BDI นี้เป็นตัวบ่งบอกรายได้ของเรอที่วิ่งอยู่ ในตลาดโลก และเพื่อให้เห็นภาพชัดฃึน ก็จะขอสะท้อนภาพในอดีตสักนิดหนึ่ง
เนื่องจากหมีล้มได้มีคนรู้จักที่คุ้นเคยกัน อยู่ เบาะนอนในรถ ในอุตสาหกรรมเดินเรอมากว่า 30 ปี หมีล้มจึงถือโอกาสสอบถามถึง เรึ่องการฃึนครั้งใหญ่
ของค่า BDI ในช่วงปี 2549 - 2551 โดยดัชนี BDI ขยันตัวฃึนจาก 1,000 จุด ไปอยู่ที่ 12,000 จุด ก่อนที่จะใชเวลาเพียงครึ่งปี ทรุดตัวลงมาเหลือเพียง 700 จุด ซึ่งในช่วงนั่น หุ้นเดือนเรอตัวหนึ่งมีราคาจาก 10 บาทต่อหุ้น ขยับไปจนถึง 62 บาทต่อหุ้น และใช้เวลาเพียงครึ่งปี ลดลงมาเหลือเบาะนอนในรถกระบะพียง 8 บาทในช่วงปิดปี 2551 หลังจากที่ช่วงนั่นเป็น ช่วงเกิดวิกฤตซัพไพร์มนั่นเอง และประเด็นสำคัญคือ เป็นที่น่าสังเกตว่างบการเงินของหุ้นตัวนั่น ประกาศกำไรในปีนั่น ออกมาที่ 12 บาทต่อหุ้น (ซึ่งก็ไม่ได้แย่เมื่อเทียบกับราคา 60บาทต่อหุ้น) แต่
ราคาหุ้นก็ดำดิ่งลงไปแล้ว ซึ่งสิ่งที่ราคาหุ้นไป ผูกไว้ กลับไม่ใช่ผลประกอบการของบร้บัทที่นักลงทุนเม่าคอย แต่กลับไปยึดโยงกันค่า BDI ซึ่งมีลักษณะเล้นกราฟระดับ ราคาเหมือนกับตัวหุ้นในอุตสาหกรรมนั่นอย่างไม่ผิดเพียนทีเดียว เพราะผู้ที่ครํ่าหวอดในวงการต่างรู้ว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป จนมีผู้เชี่ยวชาญบางท่านกล่าวว่า “BDI เบาะนอนในรถ pantip ระดับนี้อาจจะไม่ได้เห็นอีกเลย 20ปี” และถึงแม้ว่าเราจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ถ้าเรารู้ว่าหุ้นกลุ่มนี้มี Indicator คือ BDI เราก็อาจจะไม่ต้องลุ้นงบการเงินมากนัก เพราะพอรู้คร่าวๆ แล้ว
“บางส่วน” (ใช้คำว่าบางส่วน เพราะเราไม่ทราบปัจจัยนั่งหมดของกิจการ ทราบแต่ว่า BDI คือหนึ่งในปัจจัยหลัก)
และเพื่อให้บันทึกไว้เป็นเกร็ดความรู้ หมีล้มก็ได้รับฟังต่อมาว่า ในช่วงปี 2549-2550 นั่น ประเทศจีนต้องสร้าง สนามเพื่อเป็นเจ้าภาพในการจัดโอลิมปิก รวมถึงสาธารณูปโภคพืนฐานอื่นๆ จึงได้มีการน่าเข้าเหล็กเข้ามาถลุงเป็น จำนวนมาก และเมื่อน่าเข้าเหล็กก็ต้องน่าเข้าถ่านหินเข้าไปด้วยเป็นจำนวนมาก ช่วงนั่นสินค้าโภคกัณฑ์นั่งหลาย ที่นอนในรถแบบพับได้ นั่งเหล็ก ถ่านหิน รวมถึงเร้อเทกองที่ใช้ขนสินค้า ก็ต่างขายดี (เพราะมีความต้องการมาก) ทำให้ราคาของสินค้าเหล่านั่น ปรันตัวฃึนไปสูงมาก ดัชนี BDI ซึ่งเป็นดัชนีค่าระวางเร้อ
ตามขนาดของลำเรออีก) ซึ่ง BDI นี้เป็นตัวบ่งบอกรายได้ของเรอที่วิ่งอยู่ ในตลาดโลก และเพื่อให้เห็นภาพชัดฃึน ก็จะขอสะท้อนภาพในอดีตสักนิดหนึ่ง
เนื่องจากหมีล้มได้มีคนรู้จักที่คุ้นเคยกัน อยู่ เบาะนอนในรถ ในอุตสาหกรรมเดินเรอมากว่า 30 ปี หมีล้มจึงถือโอกาสสอบถามถึง เรึ่องการฃึนครั้งใหญ่
ของค่า BDI ในช่วงปี 2549 - 2551 โดยดัชนี BDI ขยันตัวฃึนจาก 1,000 จุด ไปอยู่ที่ 12,000 จุด ก่อนที่จะใชเวลาเพียงครึ่งปี ทรุดตัวลงมาเหลือเพียง 700 จุด ซึ่งในช่วงนั่น หุ้นเดือนเรอตัวหนึ่งมีราคาจาก 10 บาทต่อหุ้น ขยับไปจนถึง 62 บาทต่อหุ้น และใช้เวลาเพียงครึ่งปี ลดลงมาเหลือเบาะนอนในรถกระบะพียง 8 บาทในช่วงปิดปี 2551 หลังจากที่ช่วงนั่นเป็น ช่วงเกิดวิกฤตซัพไพร์มนั่นเอง และประเด็นสำคัญคือ เป็นที่น่าสังเกตว่างบการเงินของหุ้นตัวนั่น ประกาศกำไรในปีนั่น ออกมาที่ 12 บาทต่อหุ้น (ซึ่งก็ไม่ได้แย่เมื่อเทียบกับราคา 60บาทต่อหุ้น) แต่
ราคาหุ้นก็ดำดิ่งลงไปแล้ว ซึ่งสิ่งที่ราคาหุ้นไป ผูกไว้ กลับไม่ใช่ผลประกอบการของบร้บัทที่นักลงทุนเม่าคอย แต่กลับไปยึดโยงกันค่า BDI ซึ่งมีลักษณะเล้นกราฟระดับ ราคาเหมือนกับตัวหุ้นในอุตสาหกรรมนั่นอย่างไม่ผิดเพียนทีเดียว เพราะผู้ที่ครํ่าหวอดในวงการต่างรู้ว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป จนมีผู้เชี่ยวชาญบางท่านกล่าวว่า “BDI เบาะนอนในรถ pantip ระดับนี้อาจจะไม่ได้เห็นอีกเลย 20ปี” และถึงแม้ว่าเราจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ถ้าเรารู้ว่าหุ้นกลุ่มนี้มี Indicator คือ BDI เราก็อาจจะไม่ต้องลุ้นงบการเงินมากนัก เพราะพอรู้คร่าวๆ แล้ว
“บางส่วน” (ใช้คำว่าบางส่วน เพราะเราไม่ทราบปัจจัยนั่งหมดของกิจการ ทราบแต่ว่า BDI คือหนึ่งในปัจจัยหลัก)
และเพื่อให้บันทึกไว้เป็นเกร็ดความรู้ หมีล้มก็ได้รับฟังต่อมาว่า ในช่วงปี 2549-2550 นั่น ประเทศจีนต้องสร้าง สนามเพื่อเป็นเจ้าภาพในการจัดโอลิมปิก รวมถึงสาธารณูปโภคพืนฐานอื่นๆ จึงได้มีการน่าเข้าเหล็กเข้ามาถลุงเป็น จำนวนมาก และเมื่อน่าเข้าเหล็กก็ต้องน่าเข้าถ่านหินเข้าไปด้วยเป็นจำนวนมาก ช่วงนั่นสินค้าโภคกัณฑ์นั่งหลาย ที่นอนในรถแบบพับได้ นั่งเหล็ก ถ่านหิน รวมถึงเร้อเทกองที่ใช้ขนสินค้า ก็ต่างขายดี (เพราะมีความต้องการมาก) ทำให้ราคาของสินค้าเหล่านั่น ปรันตัวฃึนไปสูงมาก ดัชนี BDI ซึ่งเป็นดัชนีค่าระวางเร้อ